Kızlar çiçek gibidir, ilgi ister, ben ilgi göstermedim. Ameliyat olduğum gün ailem için kötü bir gündü. Yengem intihar etmiş, kendini asmıştı. Astığı ip kopunca 4 düncü kattın merdiven boşluğundan 2nci kata kadar düşmüştü. Trajik bir rastlantıdır, Yengem ağır yaralı bir şekilde ambulans ile ameliyat olduğum Göztepe hastanesine aciline getirlmişti, Refakatçı Babamda o sırada onu şans eseri ambulanstan indirilirken görmüştü. Ben 2 gün 1 gece hastanede kalmıştım, ve taburcu olmak üzereydim. Babam beni kendi halime bıraktı. 2 gündür yorgun bedeniyle yengeme refaket etmeye başladı. O gun hayatımdaki en kötü gün olsun isterdim , fakat olmadı. Yengem hayatı kurtarıldı ve yaşamına devam ediyor.
Benim ameliyatımdan sonra 20 gün rapor aldım, taksiyle eve döndüm. Kendimi annemin kucağına bıraktım. Evde kaos ortamı hüküm sürüyordu. Babam ailenmizin en büyük temsilcisi olduğundan her işe o koşturmak zorunda kalıyor, zaten yorgun olan bünyesi ağır yaralı yengeme destek olmaya çalışıyordu. Psikolojik olarak stress kızdan çıkarıyordum.
Kırmızı aralıksız her gün beni arıyordu. Bende bu durumdan sıkılmaya başlamıştım. Yeter arama dedim, biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var dedim. Bir daha aramayacağını söyleyip, telefonunu kapattı. Ailecek yengemin intiharını gizli tutma kararı almıştık. Bu nedenle hasatalığım ve ağrılarım, ev içindeki sıkıntı kıza karşı tahammülsüzlük yaratmıştı bende. Ben asosyel bir insanım yalnızlığı seven biriyim. Her gün beni arayıp 3 4 saat konuşması beni sıkıyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder